Hoi An

Backpacken is moeilijke keuzes maken. Het reizen is een sleur geworden. Niks is meer heel erg mooi, bijzonder of leuk. Alles is wel oke. Het van plek naar plek reizen wordt steeds vervelender en de warmte is steeds ondraaglijker. Nu klinkt het waarschijnlijk alsof ik het niet meer leuk vind, maar dit is zeker niet het geval. Leuk is het nog steeds, maar ik geniet er steeds minder van. Een tempel is een van de vele tempels, en een strand is een van de vele stranden. Alles is mooi, maar je hebt het al gezien. 

Vandaag zouden we de stad gaan bekijken. Maar vanochtend hadden Ilva en ik eigenlijk allebei geen zin. Het was heel warm, en alles dat we zouden kunnen doen, hebben we ergens anders al gezien of gedaan. 

We hebben ons toch maar bij elkaar geraapt en zijn door de stad gaan wandelen. Hoi An is echt een prachtige stad, met overal kleine, schattige straatjes met huizen in Franse stijl. Dé bezienswaardigheid hier is een overdekte Japanse brug. Ik vond deze nog niet half zo mooi als de brug die we hebben gezien in Hue. 

Wandelend door de stad hebben we besloten om een vlucht naar huis te boeken. Hier was ik echt al een week mee bezig. We hebben toen we in Hue waren een hele planning gemaakt met wat we nog wilden doen, en we kwamen uit op 1 juli. We hebben toen we terug kwamen in het hotel dus een vlucht geboekt voor zaterdag 2 juli. Het staat vast! Begin juli kom ik naar huis. Ik vind het heel fijn om eindelijk een datum te hebben. Ik kan daar nu naartoe leven en hoef niet meer continu te twijfelen over wel of niet een ticket boeken. 
Het duurt nog 6 weken voordat het zo ver is, en voor die tijd willen we nog zo veel leuke en mooie dingen doen en zien, dat de tijd voorbij zal vliegen. Voordat ik het weet zit ik in het vliegtuig naar huis. En dan begint het saaie leven weer....