Phnom Penh

Drie dagen geleden zijn we aangekomen in Phnom Penh, Cambodja. Direct toen we de grens overgingen kon je al zien dat het land een stuk armer was dan Vietnam. Overal houten huizen en overal afval. Het stinkt hier overal ook echt verschrikkelijk. 

De eerste dag zijn we naar wat Phnom en het Royal Palace geweest. De tempel lag op een kleine heuvel en was echt heel mooi. Ook heel anders dan alle andere tempels die we hebben gezien. Sowieso mooier dan de tempels in Vietnam. 
Het Royal Palace was echt heel erg mooi. De koning woont hier ook daadwerkelijk. We hebben een rondleiding met een gids gedaan. Dit zouden we eigenlijk vaker moeten doen, want zo weet je tenminste wat je ziet. Op het complex van het paleis staat een tempel, de zilveren pagoda. De vloer van de tempel is helemaal bedekt met zilver. Binnen staat een gouden Boeddhabeeld van 60 kilo. Overal staan zilveren en gouden kommen en andere frutsels. Je zou denken dat het allemaal wat ingetogener zou zijn aangezien het echt een heel arm land is.. Maar dit is zeker niet het geval. Het is net zo overdadig en kitsch als in Thailand. 

Gisteren zijn we naar de killing fields en naar het genocide museum geweest. Cambodja is tussen 1975 en 1979 in handen geweest van de Khmer Rouge. Dit was een communistisch regime waarbij alle mensen uit de steden werden verdreven omdat zij het eens zouden zijn met de vorige corrupte regering. Deze mensen werden naar het platte land gebracht en gedwongen om hele dagen op het land te werken zonder eten. Alle mensen waarvan werd gedacht dat ze hoog opgeleid waren of banden hadden met de vorige regering werden opgepakt. Deze mensen werden dan of naar een gevangenis gebracht, of direct vermoord. Vervolgens werd hun hele familie, inclusief kinderen, opgespoord en gedood zodat er niemand was die wraak kon nemen. Tijdens die tijd zijn 3 miljoen van de 8 miljoen inwoners van Cambodja vermoord. 

Choeung Ek was een plek waar veel mensen naartoe werden gebracht om vermoord te worden, daarom heet het nu een killing field. Hier zijn meer dan 17.000 mensen vermoord. Tijdens de audiotour kom je langs massagraven. Als je goed kijkt zie je daar botten en kleding boven de grond uit komen. Er is ook een graf waar alleen vrouwen en kinderen begraven zijn, ernaast staat een grote boom waar de kinderen met hun hoofd tegenaan werden geslagen om ze te doden. In Choeung Ek werden geen kogels gebruikt omdat deze te duur waren. De tour eindigt bij de memorial pagoda, hier worden alle schedels die ze gevonden hebben bewaard, het ziet er echt heel erg indrukwekkend uit. 
Voordat we naar de killingfields gingen, zag ik er echt heel erg tegenop. Maar achteraf is het me heel erg meegevallen. Je zag wel mensen die er huilend rondliepen, maar voordat we gingen heb ik een boek gelezen over de ervaringen van een meisje van 8 tijdens de khmer rouge. Dus ik wist er al best veel vanaf. Anders was het echt zo schokkend geweest dat ook ik er huilend rondgelopen had. 

Daarna bezochten we de Tuol Sleng gevangenis. Dit was vroeger een middelbare school. Ze hebben hier allemaal muurtjes in gemetseld om eenpersoons cellen te maken. In de gevangenis zelf is eigenlijk niet zo veel te zien, behalve portretten van gevangenen. Het zijn er echt duizenden, iedere ruimte staat er vol mee. 
Ik had van tevoren echt de meest vreselijke foto's verwacht. Maar je zag eigenlijk helemaal niks schokkends. 

Maar als je er over nadenkt wat er hier in dit land is gebeurt, is het echt vreselijk. Overal waar je komt, vraag je je af wat er is gebeurt. En alle mensen die je ziet hebben op een of andere manier iets te maken met die periode. Als een vierde van de bevolking is vermoord, kan dit ook niet anders.